Manastir Kumanica trebalo je da bude srušen u vrijeme kada se gradila pruga Beograd-Bar. Međutim, zbog legendarnih priča o njemu i pobuni vjernika, kako pravoslavnih tako i muslimanskih, nisu ga dirali, pa tako danas pruga prolazi pored njega.
Još se ne zna tačno vrijeme izgradnje manastira Kumanice, a ni ktitor. Prvo pisano pominjanje je iz 1514. godine. U ruševinama su sačuvani djelovi ploča od 13. do sredine 15. vijeka. Zlatno doba Kumanice bilo je u drugoj polovini 16. i tokom 17. vijeka, a potom je opusteo u drugoj polovini 18. vijeka. Manastir je obnovljen 2000. godine, pisao je RTS.
U narodu postoji vjerovanje da posjetom Kumanicama slijepi progledaju, hromi prohodaju, a nerotkinje rađaju. Zbog takvih legendi dolaze ljudi svih religija iz cijelog svijeta.
Otac Nikolaj, starešina manastira Kumanica kaže da je manastir Kumanica kultni iscjeliteljski manastir. Manastir Kumanica, koji se nalazi na samoj granici Srbije i Crne Gore, osim čuda koja se u njemu događaju svakodnevno, ima i prilično intrigantunu istoriju.
Priča se da je srpski velmoža, koji je bježao od Turaka, svoju bogatu imovinu je istavimo kumovima, koji su kasnije sagradili manastir Kumanicu.
Druga legenda vezana je za Svetog Grigorija, koji je svetinju podigao početkom 14. veka, a čije mošti i dan danas počivaju u manastiru Kumanici.
Za njega se vjeruje da je bio srpski prosvetitelj i arhiepiskop, ali i da je pripadao lozi Nemanjića. Ono što je jedino poznato jeste da je čuveni srpski arhitekta, Aleksandar Deroko 1926. godine napravio prvi nacrt crkve koju je zatekao u ruševinama, a nakon nekoliko godina ga je dopunio Đorđe Bošković, prema kome je crkva nastala između 16. i 17. vijeka.
Prema priči naroda, koja se vijekovima prenosi s koljena na koljeno, u ovom manastiru navodno počivaju mošti Svetog Save, mada ovaj podatak nikada nije zvanično potvrđen. Oni vjeruju i da se u Beogradu na Vračaru nalaze mošti nekog drugog sveca. Najintrigantnije priče vezane za ovaj manastir su, naravno, iscjeliteljske moći, a o njima nam je pričala Tanja, koja je nedavno posjetila ovo sveto mjesto.
– Reč je o mladoj devojci, muslimanske veroispovesti iz Bijelog Polja. Bila je paralizovana i nju je rodbina donela na nosilima. Prvo je prenoćila na zidnim ruševinama hrama, a ujutru kada se probudila, tri sveštenika su joj pročitala molitvu i namazala je osveštanim uljem. Nakon toga, ona se pridigla na noge – priča Tanja, i potvrđuje da se osim “Pomozi Bože”, u ovom manastiru često čuje i “Inšalah”.
