Od davnina se upotrebljava u Aziji i na Bliskom istoku, a s vremenom se i kod nas udomaćio, među ostalim i kao “božićni” začin. Podjednako dobro uklapa se u slana i slatka jela, pa se njime mogu začiniti meso, juhe, umaci, kuhano voće, medenjaci i druge slastice… Najbolje je dodati ga tek pri kraju kuhanja jer toplina oslabljuje aromu. Ono što nazivamo muškatnim oraščićem dobiva se iz većeg oraha – ploda dugovječnog stabla iz obitelji Myristicaceae koje potječe iz indonezijskih prašuma.
Iz zreloga ploda vadi se koštica poznata kao muškatni oraščić. Osim dijetalnih vlakana, ugljikohidrata i bjelančevina, ovaj začin sadrži i dosta vitamina i minerala, a neki od njih su: vitamini B1 i B6, magnezij, mangan, bakar, željezo, cink, folati. Njegova eterična ulja sadrže organske tvari, poput eugenola, miristicina i macelignana, koje imaju ljekovita svojstva. U arapskim zemljama ovaj se začin smatra afrodizijakom, no ima i brojne druge dobrobiti.
Ovaj plod važi za veoma uspješno terapeutsko sredstvo u borbi protiv gljivičnih infekcija, depresije, poboljšanja probave i protiv nadimanja i u mnogim kulturama se upravo u te svrhe koristi. Pored toga muskatni oraščić je vijekovima unazad poznat i po svojim navodnim afrodizijačkim svojstvima.
Kombinacija muskatnog oraščića i meda čini veoma djelotvoran lijek za mučninu, gastritis kao i za lošu probavu.Konzumacija muskatnog oraščića u većim količinama može izazvati prekomjerno znojenje, manjak koncentracije, ubrzani rad srca, bolove u cojelom tijelu pa čak halucinacije, delirijum i smrt.
