Boris Bizetić, cijenjeni glumac, tekstopisac i kompozitor, može se pohvaliti sjajnom karijerom koja izaziva divljenje. Ipak, nedavni izvještaji su se ponovo pojavili, bacajući svjetlo na činjenicu da, uprkos svojim brojnim projektima i uspjesima, nije postigao finansijski sigurnu penziju. Tokom svoje karijere, ne samo da je komponovao tekstove već ih je velikodušno delio sa drugim pevačima. Prije nešto više od dvije godine, u svojoj 71. godini, pojavio se u jednoj televizijskoj emisiji gdje je otvoreno govorio o svojoj finansijskoj situaciji koja nije bila idealna.
“Kad god mi poštar uruči penziju, zateknem me obuzimaju emocije, dugo lijem suze i jadikovkam. Prilično je zabavno”, podijelio je duhovito dodajući da bi, ako bi dobio nešto veću svotu, čak i idi čak do toga da “postavi poljubac u obraz poštaru.” Međutim, priznaje da mu finansije nikada nisu bile prioritet. Ne kaje se što je velikodušno ponudio svoje pesme svima kojima su potrebne. Boris Bizetić je tokom gostovanja u emisiji “Grand Magazin” izneo zanimljiv uvid o svom pristupu davanju pesama. Nije izrazio kajanje zbog slobodnog pružanja pjesama svima koji su ih zatražili, što se mlađim generacijama može učiniti neobičnim.
U prošlosti se nije očekivalo plaćanje za takve zamjene. Kao pjevač, Bizetić bi svoje kompozicije velikodušno nudio bez naknade. Međutim, ako bi pesma kasnije bila prodata i snimljena, on bi onda preko odgovarajućih kanala dobio pravo na honorar. Sa nepunih 16 godina, Boris je napravio svoj inauguralni muzički komad pod nazivom “Oprosti mi”. Kada je dostigao prekretnicu od 20 godina, već je stvorio zapanjujuću kolekciju od 100 kompozicija, od kojih je svaka bila praćena pomno izrađenim tekstovima.
Međutim, dolazak Mikija Jevremovića istinski je promenio Borisovu putanju karijere. Jevremović je preuzeo na sebe da snimi očaravajuću melodiju „Ako jednom vidiš Mariju“, čime je Borisa Bizetića ponovo katapultirao u žižu i gurnuo u svet popularne muzike. Pjesma je i dan danas slušana isto kao i prvog dana kada je puštena u javnost. U narednih deset godina, Jevremović je dokumentovao ukupno 33 pesme u Bizetićevoj izvedbi, među kojima i poznate numere „Da sam sama“ i „Dosta mi je njenog hladnog osmeha“. Ove dve pesme su zauzele prvo mesto na cenjenom festivalu “Beogradsko proleće”, pri čemu je jedna zauzela prvo mesto 1973. godine, a druga 1976. godine.
