Sa državom i zakonom nema igre,zakoni su tu da nas zaštite i da se poštuju a pokušaj prevare i iznude skoro uvek završi teškim sankcijama.U današnjem članku smo se osvrnuli na jedan skorašnji događaj vezan za starosnu penziju..
- Jedna 86-godišnja penzionerka iz nemačke savezne pokrajine Hesen moraće da vrati gotovo 60.000 evra penzionom fondu, jer je tokom dvadeset godina primala dve penzije, a da pritom nije prijavila dodatni prihod. Pokrajinski socijalni sud u Hesenu (Hessisches Landessozialgericht) doneo je pravosnažnu presudu kojom se odbacuje mogućnost žalbe, uz zaključak da je penzionerka grubo nemarno prekršila zakonsku obavezu prijave prihoda.
Sve je počelo još 1996. godine, kada je žena, posle smrti supruga, stekla pravo na tzv. udovičku penziju, koja je u tom trenutku iznosila oko 1.280 nemačkih maraka mesečno. U skladu sa tadašnjim pravilima, udovička penzija se dodeljuje ako preživeli partner ispunjava određene uslove, poput starosne granice ili brige o zajedničkoj deci. Tokom procesa odobravanja, penzionerka je, prema sudskim navodima, jasno upozorena da je u obavezi da prijavi svaki dodatni prihod koji bi mogao da utiče na visinu primanja.
- Međutim, samo tri godine kasnije, 1999, počela je da prima i sopstvenu starosnu penziju, koja je tada iznosila oko 2.500 maraka mesečno. Taj dodatni prihod nikada nije prijavila nadležnoj službi, iako Zakon o penzionom osiguranju (SGB VI) u Nemačkoj propisuje da se 40% iznosa koji premašuje određeni neoporezivi prag oduzima od iznosa udovičke penzije. Na taj način dolazi do korekcije i izbegava se dvostruko primanje iznosa koji nije zakonski dozvoljen.
Nesporna činjenica je da je penzionerka više od dvadeset godina primala oba iznosa, a da to nijednom nije prijavila. Tek 2019. godine, kada je došlo do automatskog usklađivanja podataka između različitih institucija, otkrivena je nepravilnost. Tada je utvrđeno da je preplaćeno gotovo 60.000 evra, nakon čega je penzioni fond pokrenuo postupak povraćaja sredstava.
- U svojoj odbrani, žena je tvrdila da nije imala nameru da prikrije podatke, te da je verovala da su informacije o njenoj starosnoj penziji već poznate, s obzirom na to da su obrasce popunjavale opštinske službe. Takođe, smatrala je neshvatljivim da sistem dve decenije nije prepoznao grešku, s obzirom na to da su obe penzije dolazile iz istog sistema. Ipak, sud je bio izričit: jasno je naglašeno da je ona bila u obavezi da lično prijavi promenu prihoda, bez obzira na eventualne propuste administracije.
U presudi se navodi da činjenica što su penzije dolazile iz istog sistema ne menja stvar, jer su se obračunavale po različitim pravilima. Takođe, odbijen je i njen zahtev za delimično otpisivanje duga, iako je tvrdila da nema imovinu ni ušteđevinu. Sud je ocenio da još nije došlo do zastarelosti potraživanja, što bi eventualno moglo da ograniči obavezu vraćanja sredstava.
- Na kraju, sud je poslao jasnu poruku: svako ko ne prijavi dodatni prihod mora biti spreman da snosi posledice, uključujući i retroaktivni povraćaj preplaćenih sredstava. U ovom konkretnom slučaju, dug iznosi 59.831 evro, a presuda se smatra konačnom. Time se još jednom podvlači važnost transparentnosti i odgovornosti u odnosima sa državnim institucijama, posebno kada je reč o socijalnim i penzionim davanjima.
