Odrasli smo i odrastat će naši potomci u mestima prepunim tradicije i običaja,a posebno narodnih verovanja zato Vam danas donosimo jednu zanimljivost koja se tiče davanja imena deci a za koju možda nismo ni bili svesni..
U srpskoj tradiciji, kao i u mnogim drugim kulturama, izbor imena za dete često je vođen dubokim značenjem, porodičnim običajima i verovanjima. Ipak, u modernom vremenu, roditelji sve češće biraju imena po zvučnosti ili trenutnoj popularnosti, ne istražujući njihovo poreklo ili simboliku. Postoji grupa imena koja na prvi pogled deluju lepo ili neobično, ali kriju mračna i ponekad potresna značenja. Ta imena su se u prošlosti davala iz nužde, vere u magijsku zaštitu ili kao izraz tuge i gubitka. Danas se, često nesvesno, i dalje daju deci, iako njihovo značenje upućuje na bolne porodične okolnosti.
Jedno od takvih imena je Tugomir ili Tugomirka. Ime je nastalo spajanjem reči „tuga“ i „mir“, što u simboličkom smislu nosi poruku tuge u potrazi za unutrašnjim mirom. Takvo ime nosi duboku emocionalnu težinu i može ukazivati na okolnosti u kojima je dete rođeno – možda posle velikog gubitka ili u porodici koja je pretrpela teške trenutke.
Ime Prodan ili Prodana nosi posebno tešku simboliku. Prema starim verovanjima, davalo se detetu koje se rađa nakon što je prethodno dete umrlo. Verovalo se da ako se dete „proda“ simbolično, zli duhovi ga više neće želeti, pa će ga poštedeti bolesti ili smrti. Ovo ime je služilo kao zaštitno i povezano je sa dubokim strahom i bolom roditelja koji su ranije izgubili decu.
Jaglika je ime koje se dodeljivalo devojčicama koje su rođene u trenucima porodične tuge, na primer, ako je otac poginuo ili majka preminula tokom porođaja. Iako ime naizgled zvuči nežno, u osnovi nosi teret tragedije i žalosti.
Zatim, tu su imena poput Stadija, Dostana, Stana, Stanka, Stanija, Stanica i Stanika. Sva ova imena povezana su sa željom da se zaustavi rađanje ženske dece u porodici. U patrijarhalnim zajednicama, gde je sin imao naslednu i radnu funkciju, ženska deca su često bila neželjena višestruka obaveza, pa se ovim imenima pokušavalo „zaustaviti“ njihovo dalje rađanje. Iako je to danas teško shvatiti, ta imena su nosila konkretnu funkciju i izražavala porodičnu frustraciju, pa čak i očaj.
Vlasije ili Vlajko su imena koja potiču iz grčkog jezika i znače „grub“, „trom“, „strog“. Premda deluju starinski i zvučno, u sebi nose negativne osobine koje su u davnim vremenima možda služile kao oblik zaštite, jer se verovalo da zle sile izbegavaju decu s takvim imenima.
Gorčin i Gorčilo dolaze od reči „gorak“ ili „gorčina“. Ime se davalo deci kako bi se zli duhovi udaljili – verovalo se da „gorku“ decu neće želeti ni zla sudbina. Ova imena imaju zaštitnu, ali i turobnu simboliku.
Mina, ime koje je danas izuzetno popularno i često se koristi kao skraćenica za mnoga druga ženska imena, u srpskom jeziku nema pozitivno značenje – kada se izdvoji samostalno, asocira na „minu“, odnosno eksplozivnu napravu. Iako ime može imati drugačije korene i značenja u drugim jezicima, u našem jeziku nosi negativnu konotaciju.
Nenad je ime koje potiče od glagola „nadati se“, ali sa negacijom – „nenadano“, „neočekivano“. Davalo se deci koja su se rodila iznenada, bez planiranja, ili u trenucima kada ih roditelji nisu očekivali, bilo da se radilo o neplaniranoj trudnoći ili već prisutnom broju dece u porodici.
Najda, Najdan i Nađa su imena čije značenje vodi poreklo od reči „nađen“. Stari običaj je nalagao da se dete „ostavi“ simbolično na raskrsnici puta, kako bi bilo „nađeno“ i time zaštićeno od zlih sila koje su možda mučile porodicu gubicima ili bolestima. Ovo ime označava pokušaj prekida lošeg porodičnog niza, ali u sebi nosi trag starih rituala i sujeverja.
Danas, kada imena biramo iz ljubavi, estetskih razloga ili tradicije, često zaboravljamo da neka od njih nose teške priče predaka. Znanje o poreklu i značenju imena ne mora nužno odvratiti od njihove upotrebe, ali nas može učiniti svesnijim i osetljivijim prema značenju koje ime može imati – i za dete koje ga nosi, i za poruku koju šalje.
