U društvu se često u šali spominje da žene koje deluju nervozno ili nezadovoljno možda pate od nedostatka seksa. Međutim, postoje određeni stvarni fizički i ponašajni znakovi koji mogu ukazivati na to da žena već duže vreme nije imala seksualne odnose.
Fizički znakovi apstinencije:
Pospanost: Nedostatak hormona oksitocina, koji se luči tokom orgazma, može dovesti do problema sa snom, uključujući besane noći.
Stariji izgled: Redovni seksualni odnosi pomažu u proizvodnji kolagena, proteina koji održava kožu glatkom i mladalačkom. Bez ovog hormona, koža može postati suva i izgubiti elastičnost, što može doprineti starijem izgledu.
Problemi sa aknama: Progesteron, hormon koji se oslobađa tokom seksa, pomaže u smanjenju akni. Bez redovnog oslobađanja ovog hormona, koža može postati sklonija pojavi akni i drugih problema.
Ponašanje koje može ukazivati na apstinenciju:
Iživljavanje na drugima: Nedostatak endorfina, koji se luče tokom seksa, može negativno uticati na emocionalnu stabilnost, što može dovesti do nervoznog i razdražljivog ponašanja.
Česta upotreba lekova protiv bolova: Oksitocin, koji se oslobađa tokom seksualnih odnosa, deluje kao prirodni analgetik. U njegovom odsustvu, žena može češće posezati za lekovima protiv bolova.
Stalna bolešljivost: Intimni odnosi povećavaju nivo antivirusnih antitela u telu, što jača imunitet. Bez njih, imunološki sistem može postati slabiji, što dovodi do češćih prehlada i drugih bolesti.
Zaboravnost: Seksualni odnosi poboljšavaju cirkulaciju krvi, što doprinosi boljoj funkciji mozga, pamćenju i učenju novih stvari. Nedostatak seksa može rezultirati slabijom koncentracijom i zaboravnošću.
Nezadovoljstvo sa sobom: Nedostatak seksualne aktivnosti može negativno uticati na žensko samopouzdanje i opšte zadovoljstvo svojim izgledom i osećanjem sopstvene vrednosti.
Ovi znaci mogu biti indikatori seksualne apstinencije, ali je važno naglasiti da mnogi od ovih simptoma mogu imati i druge uzroke, te nije uvek moguće iz njih zaključiti o nečijem seksualnom životu.
BONUS TEKST
Jedna od najfascinantnijih bioloških činjenica odnosi se na sposobnost nekih životinja da regeneriraju izgubljene dijelove tijela. Dok većina sisavaca nema tu sposobnost, neka stvorenja iz životinjskog carstva imaju zapanjujuću sposobnost regeneracije.
Jedan od najpoznatijih primjera je aksolotl, vrsta vodozemca poznata kao “meksička hodajuća riba”. Aksolotl može regenerirati ne samo udove, već i kičmenu moždinu, srce i druge vitalne organe. Kada izgubi ud, aksolotl može razviti potpuno novi, funkcionalan ud bez ožiljaka. Ova sposobnost fascinira naučnike koji istražuju potencijalne primjene u medicini, uključujući mogućnosti za regeneraciju ljudskih tkiva i organa.
Drugi zanimljiv primjer je morska zvijezda, koja može regenerirati cijele dijelove tijela iz samo jednog odsječenog dijela. Neke vrste morskih zvijezda mogu čak regenerirati cijelo tijelo iz jednog odsječenog kraka. Ova sposobnost nije samo korisna za preživljavanje u divljini, već i za istraživanje bioloških procesa iza regeneracije.
Planarija, jednostavan flatworm, je još jedan fascinantan organizam. Ovi crvi su poznati po svojoj nevjerojatnoj sposobnosti regeneracije; čak i ako ih se prereže na pola, svaka polovina može regenerirati cijelo tijelo. Naučnici su otkrili da planarije koriste poseban skup matičnih ćelija, zvanih neoblasts, koje omogućuju ovu regeneraciju. Ova istraživanja pružaju dragocjene uvide u matične ćelije i regenerativnu medicinu.
Čak i neke vrste guštera, kao što su anolisi, mogu regenerirati izgubljene repove. Iako novi rep nije uvijek identičan originalnom, funkcionalan je i pomaže gušterima u njihovom svakodnevnom životu. Regeneracija repa uključuje složene procese obnove tkiva, uključujući kožu, mišiće i hrskavicu.
Ovi primjeri regeneracije u životinjskom svijetu pružaju inspiraciju za biomedicinska istraživanja i mogu jednog dana dovesti do razvoja terapija koje omogućuju ljudima da regeneriraju izgubljene ili oštećene dijelove tijela. Naučnici istražuju genetske i molekularne mehanizme koji stoje iza ovih sposobnosti s nadom da će moći primijeniti slične procese u ljudskoj medicini.
